Faşist İtalya, 1922-1943 yılları arasında İtalya'da faşist lider Benito Mussolini önderliğinde hüküm süren diktatörlük dönemidir. Bu dönemde Mussolini, İtalya'yı tek parti devleti haline getirdi ve toplumsal ve ekonomik politikalarda sert bir İtalyan milliyetçiliği ve faşizm ideolojisi uyguladı.
Faşist İtalya, Mussolini’nin liderliğinde iktidara gelmesinden önceki yıllarda yaşanan siyasi kararsızlık, ekonomik krizler ve I. Dünya Savaşı'nın yenilgisi sonrası ortaya çıkan hayal kırıklığı ve sosyal rahatsızlıktan yararlandı. Bu dönemde İtalyan milliyetçiliği yükseldi ve Mussolini'nin liderlik ettiği Ulusal Faşist Parti, Avrupa’daki birçok ülkeye örnek olan disiplinli bir parti teşkilatı kurdu.
Mussolini, İtalya'nın güçlendirilmesi ve genişletilmesi amacıyla "yeniden Roma İmparatorluğu" ideali doğrultusunda savaş politikaları uyguladı. 1935 yılında Etiyopya'yı işgal etti ve 1939 yılında İtalya, Nazi Almanyası ile Antlaşma imzalayarak İkinci Dünya Savaşı'nda İttifak Devletleri yanında yer aldı.
Ancak İtalya, 1943 yılında büyük bir savaş yenilgisiyle karşılaştı ve Mussolini rejimi sona erdi. Mussolini faşizmi, diktatörlük, milliyetçilik ve devlet otoritesini öne çıkaran bir ideolojiydi. Faşist İtalya dönemi, birçok İtalyan ve uluslararası kişi tarafından insan hakları ihlalleri, polis terörü, sansür, propagandaya dayalı bir kültür ve baskıcı yönetim tarzı olarak eleştirilmiştir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page